Basama Allaha Al Rahamana Al Rahayama
Al Baaba Al Tsaalatsa Wa Al
Arabaa’wana Faya Maqodaara Al Janaana Al Sabaa’
Bermula bab yang keempat puluh tiga
pada menyebutkan kadar segala syurga yang tujuh. Telah berkata Wahaaba
bahawasanya Allaha Taa’laya menjadikan syurga pada hari yang menjadikan dia
lintangnya seperti lintang langit dan bumi dan panjangnya tiada mengetahui akan
dia oleh seorang melainkan Allaha Taa’laya. Maka apabila adalah hari kiamat
hilanglah segala bumi yang tujuh dan segala langit yang tujuh dan jadilah pada
tempat keduanya itu luas di dalam syurga maka luaslah ia kepada had yang
meluaskan ahlinya. Dan bermula segala syurga sekeliannya seratus darjat barang
yang antara darjat lima ratus tahun. Segala sungainya mengalir dan segala buah
kayunya terhulur di dalamnya barang yang di ingin oleh segala nafsu dan lazat
oleh segala mata. Di dalamnya berapa isteri yang suci daripada bidadari menjadi
akan mereka itu oleh Allaha Taa’laya daripada nur.
Kaana Hana Al Yaaqowata Wa Al
Marajaana Faya Hana Qoashoraata Al Thorafa seolah-olah mereka itu yaakut dan
marjan pada mereka itulah tersimpan segala mata daripada lain daripada laki
mereka itu maka tiadalah melihat mereka itu seorang yang lain daripada mereka
itu. Lama
Yathomatsa Hana Anasa Qobala Hama Wa Laa Jaana tiada mejimak akan
mereka itu manusia dahulu daripada mereka itu dan tiada jin. Tiap-tiap di jimak
akan dia oleh lakinya mendapatkan dia bugar dan atasnya tujuh puluh pakaian
baginya warna menanggung akan dia terlebih ringan atasnya daripada satu bulu
daripada badannya. Di lihat akan yang di dalam betisnya daripada belakang
dagingnya dan tulangnya dan kulitnya seperti di lihat minuman yang merah
daripada gelas yang hijau dan minuman yang merah daripada gelas yang putih. Kepala
mereka itu bertanah dengan mutiara dan dengan yaakut.
Al Baaba Al Raabaa’ Wa Al Arabaa’wana
Faya Zakara Abawaaba Al Janaana
Bermula bab yang keempat puluh empat pada
menyebutkan segala pintu syurga. Berkata sayadana A’bada Allaha bana A’baasa
radhoya Allaha a’nahamaa bagi segala syurga itu lapan pintunya daripada emas
bertatah dengan segala permata. Tersurat atas pintunya yang pertama Laa
Alaha Alaa Allaha Mahamada Rasawala Allaha dan iaitulah pintu segala Anabayaa Wa Al Marasalayana Wa Al Shahadaa
dan Asakhoyaa orang yang murah. Dan baaba yang kedua baaba orang yang sembahyang yang membaikkan wudhu dan segala rukun
sembahyang. Dan baaba yang ketiga baaba
orang yang memberi zakat yang baik hati mereka itu. Dan baaba yang keempat baaba
orang yang menyuruh dengan makruf dan menegah daripada mungkar. Dan baaba yang kelima baaba orang yang memutuskan nafsunya daripada syahwat dan
menegahkan dia hawa nafsu. Dan baaba
yang keenam baaba segala orang yang
haji dan umrah. Dan baaba yang
ketujuh baaba Al Mujahidin. Dan baaba yang kedelapan baaba al mutaqin yang mengejamkan segala
mata mereka itu daripada segala yang di haramkan dan di kerjakan akan keelokan
daripada berbuat baik dengan dua ibu bapanya dan mehubung akan rahim dan lain
daripada demikian itu.
Dan iaitu lapan syurga awalnya Daara Al Jalaala dan iaitu daripada
mutiara yang putih dan yang keduanya Daara
Al Salaama dan iaitu daripada yaakut yang merah dan yang ketiganya Janata Al Maawaya dan iaitu daripada
zabarjad yang hijau dan yang keempatnya Janata
Al Kholada dan iaitu daripada marjan yang merah dan kuning dan yang
kelimanya Janata Al Naa’yama dan
iaitu daripada perak yang putih dan yang keenamnya Janata Al Faradawasa dan iaitu daripada emas yang merah dan yang
ketujuhnya Janata A’dana dan iaitu
daripada mutiara yang putih dan kedelapannya Daara Al Qoraara dan iaitu daripada emas yang merah dan iaitu
pertengahan segala syurga dan iaitu melihat atas segala syurga sekeliannya dan
baginya dua pintu dan dua tudung pintunya, satu tudung daripada emas dan satu
tudung daripada perak, barang yang antara dua tudung itu seperti antara langit
dan bumi.
Dan adapun binanya maka iaitu satu
bina daripada emas dan satu bina daripada perak dan tanahnya kasturi dan
tirainya ambar dan rumputnya kekama dan mahligainya daripada mutiara dan
rumahnya yaakut dan segala pintunya permata dan di dalamnya berapa sungai
rahmat dan iaitu mengalir pada sekelian syurga, anak batunya mutiara yang sangat
putih daripada embun dan terlebih manis daripada madu. Dan di dalamnya sungai Al Kawatsara dan iaitu sungai nabi kita Mahamada
A’layaha Al Salama, segala pohon kayunya mutiara dan yaakut dan di dalamnya
sungai Kafur dan di dalamnya sungai Al
Tasanayama dan di dalamnya Nahara Al
Salasabayala dan di dalamnya Nahara
Al Rahayaqo Al Makhotawama dan di belakang demikian itu beberapa sungai
yang tiada terhingga bilangnya.
Dan tersebut di dalam hadis daripada
nabi A’layaha Al Salama bahawasanya sabda ia pada malam Asaraa yang di jalankan dengan daku kepada langit yang di lintang
atasku sekelian syurga. Maka aku lihat di dalamnya empat sungai, satu sungai
daripada air yang tiada berubah dan satu sungai daripada air susu yang tiada
berubah rasanya dan satu sungai daripada khamar dan satu sungai daripada madu
yang di bersihkan daripada lilin seperti firman Allaha Taa’laya Faya
Haa Anahaara Mana Maa Ghoyara Asana Wa Anahaara Mana Labana Lama Yataghoyara
Thoa’maha Wa Anahaara Mana Khomara Lazata Lalashaara Bayana Wa Anahaara Mana
A’sala Mashofaya Al Ayata.
Maka berkata aku “Hai Jibril, daripada mana datang ini segala sungai dan kepada
mana perginya”. Kata Jibril A’layaha Al Salama “Pergi kepada telaga Al Kawatsara dan tiada kami ketahui
daripada mana datangnya. Maka tanya olehmu akan Allaha Taa’laya bahawa memberi
ketahui akan dikau atau melihat ia akan dikau”.
Maka mendoalah ia akan tuhannya maka
datang satu malaikat memberi salam ia atas nabi A’layaha Al Salama dan berkata
ia “Hai Mahamada, kejamkan olehmu akan dua mata engkau” maka aku kejamkan akan
mataku. Kemudian berkata ia “Buka olehmu akan dua mata engkau” maka aku buka
akan dia maka tiba-tiba aku pada sisi pohon kayu dan aku melihat akan satu
kubah daripada mutiara yang putih dan baginya satu pintu daripada yaakut yang
hijau dan kuncinya daripada emas yang merah. Jikalau bahawa sekelian yang di
dalam dunia daripada jin dan manusia berhenti atas demikian kubah itu nescaya
adalah mereka itu seumpama burung yang duduk atas jabal. Maka aku lihat ini
sekelian sungai yang empat berjalan di bawah itu kubah.
Maka tatkala menghendaki aku kembali
maka berkata bagi aku oleh malaikat itu “Mengapa engkau tiada masuk dalam kubah
itu” berkata aku “Betapa aku hendak masuk dan pintunya terkunci”. Kata ia “Buka
olehmu akan dia” kata aku “Betapa aku hendak buka akan dia” katanya “Anak
kuncinya pada tangan engkau”. Kata aku “Dan apa ia” berkata ia “Basama
Allaha Al Rahamana Al Rahayama”. Maka tatkala hampir aku daripadanya
aku kata “Basama Allaha Al Rahamana Al Rahayama” maka terbukalah kuncinya.
Maka aku masuk di dalam kubah itu maka aku lihat akan ini sekelian sungai
mengalir daripada empat penjuru kubah. Maka tatkala hendak keluar aku daripada
kubah berkata ia bagi aku “Adakah engkau lihat” kata aku “Bahkan” berkata ia
“Lihat olehmu kali yang kedua” maka tatkala melihat aku. Aku lihat tersurat
atas empat rukun kubah Basama Allaha Al Rahamana Al Rahayama
dan aku lihat akan sungai air keluar daripada Mim Basama Allaha dan sungai susu keluar daripada Ha Allaha dan sungai khamar daripada Mim Al Rahamana dan sungai madu keluar
daripada Mim Al Rahayama.
Maka aku ketahui bahawasanya asal ini
segala sungai yang empat daripada Al
Basama lah maka firman Allaha Taa’laya “Ya Mahamada, barang siapa yang
menyebut akan daku dengan ini sekelian Asma daripada umat engkau maka berkata
ia dengan hati yang kholasho Basama
Allaha Al Rahamana Al Rahayama aku tuang akan dia daripada ini sekelian
sungai yang empat”. Kemudian bahawasanya Allaha Taa’laya menuang akan ahli
syurga hari Sabtu daripada ini syurga dan hari Ahad meminum mereka itu daripada
madunya dan hari isnin meminum mereka itu daripada air susunya dan hari Selasa
meminum mereka itu daripada khamarnya. Dan apabila meminum mereka itu mabuklah
mereka itu dan apabila mabuk mereka itu terbang mereka itu seribu tahun hingga
sampai kepada jabal yang besar daripada kasturi yang putih yang khoalasho keluar daripada Al Salasabayala di bawahnya maka meminum
mereka itu daripadanya dan demikian itu hari Rabu.
Kemudian terbanglah mereka seribu
tahun hingga kepada rumah tinggi dan di dalamnya beberapa sarira tinggi dan
beberapa gayung yang terhantar seperti yang tersebut dalam ayat. Maka duduk
tiap-tiap seorang daripada mereka itu atas sarira maka turun atas mereka itu
minuman zanjabil maka meminumlah mereka itu daripadanya dan demikian itu hari
Khamis. Kemudian di hujankan atas mereka itu ghoyama yang putih seribu tahun berapa permata bergantung dengan
tiap-tiap permata itu bidadari kemudian terbanglah mereka itu seribu tahun
hingga sampai kepada Maqoa’da Shodaqo.
Dan demikian itu pada hari Jumaat maka duduklah mereka itu atas hidangan Kholada namanya maka turun atas mereka
itu Rahayaqo Makhotawama dengan khotam kasturi maka mempecah mereka itu akan
khotamnya dan meminum mereka itu. Sabda nabi A’layaha Al Salama dan mereka
itulah yang beramal akan amal yang sholeh dan menjauh mereka itu akan maksiat.
Fashola Faya Zakara Ashajaara Al
Janata.
Ini suatu fasal pada menyatakan segala pohon kayu syurga. Kata Kaa’ba radhoya
Allaha a’naha aku tanya akan rasul Allaha Sholaya Allaha A’layaha Wa Salama
daripada segala pohon kayu syurga maka sabdanya nabi A’layaha Al Salama “Tiada
kering segala dahannya dan tiada gugur segala daunnya dan tiada hilang basahnya
dan bahawa sebesar-besar pohon kayu syurga itu Shajarata Thowabaya asalnya daripada mutiara dan tengahnya daripada
yaakut dan dahannya daripada zabarjad dan daunnya daripada sandasa dan atasnya
tujuh puluh ribu dahan segala dahannya berhubung dengan tiang Arash dan yang
sekurang dahannya pada langit dunia. Tiadalah di dalam syurga ghorafah dan
tiada satu kubah dan tiada satu hijrah melainkan di dalam satu dahannya
daripadanya menaung atasnya dan padanya daripada buahnya barang yang di ingin
oleh nafsu bandingnya di dalam dunia itu matahari asalnya pada langit dan
cahayanya sampai kepada tiap-tiap tempat.
Kata sayadana A’laya radhoya Allaha
a’naha telah yakin kami daripada berapa hadis bahawasanya asal segala pohon
kayu syurga daripada perak dan segala daunnya setengahnya daripada perak dan
setengahnya daripada emas. Jika adalah asal pohon kayu itu daripada perak
adalah segala dahannya daripada emas dan segala pohon kayu dunia asalnya pada
bumi dan cawangnya kepada hawaa
kerana negeri yang fana dan tiadalah seperti demikian itu segala pohon kayu
syurga maka bahawa asalnya pada hawaa
dan segala dahannya pada bumi seperti firman Allaha Taa’laya Qothowa
Fahaa Daanayata yakni tuhan itu hampir. Kalawaa Wa Asharabawaa Hanayaa Ba
Maa Asalafa Tama Faya Al Ayaama Al Khoalayata makan olehmu dan minum
oleh kamu hanayaa tiada tercukai
dengan sebab yang kamu puasa pada segala hari yang telah lalu dan tanah buminya
kasturi dan ambar dan kafur dan segala sungainya air susu dan madu dan khamar
dan air yang hening dan apabila bertiup angin memukul daun setengah akan
setengahnya maka keluar daripada suara barang yang tiada dengan suara yang
terlebih elok daripada itu.
Dan riwayat daripada sayadana A’laya
radhoya Allaha a’naha bahawasanya telah bersabda nabi A’layaha Al Salama
bahawasanya di dalam syurga itu satu pohon kayu daripada atasnya pakaian dan
daripada bawahnya kuda yang mempunyai sayap yang berpelana dan terkekang
bertatah mutiara dan yaakut tiada berak dan tiada kencing. Maka menaik atasnya
wali Allaha maka terbang ia dengan mereka itu di dalam syurga maka berkata
orang yang di bawah daripada mereka itu “Yaa
Raba, dengan apa suatu sampai segala hamba engkau ini akan keramat” maka
firman Allaha Taa’laya bagi mereka itu “Inilah mereka yang sembahyang mereka
itu dan engkau sekelian tidur dan adalah mereka itu puasa dan kamu sekelian
berbuka. Dan adalah mereka itu perang sabil Allaha dan kamu sekelian duduk pada
perempuan kamu dan adalah mereka itu menafkah akan harta mereka itu pada sabil
Allaha dan kamu sekelian bakhil”.
Dan riwayat daripada Abaya Harayaraha
radhoya Allaha a’naha bahawasanya di dalam syurga itu satu pohon kayu berjalan
orang yang menunggang kuda pada bayang-bayangnya seratus tahun tiada memutuskan
dia seperti firman Allaha Taa’laya Wa Shola Mamadawada Wa Maa Masakawaba Wa
Faakahata Katsayarata Laa Maqothowaa’ta Wa Laa Mamawaa’ta dan
bayang-bayang yang panjang dan air yang tertuang dan buah kayu yang banyak
tiada putus dan tiada di tegahkan daripadanya dan bandingnya di dalam dunia
waktu yang dahulu daripada naik matahari dan kemudian daripada masuknya hingga
hilang shafaq merah dan meliputi kelam malam dengan dunia maka bahawasanya
bayang mamadawada seperti firman
Allaha Taa’laya Alama Tara Alaya Rabaka Kayafa Mada Al Zhola adakah engkau ketahui
kepada tuhan engkau betapa ia memanjangkan bayang-bayang yakni dahulu daripada
naik matahari dan kemudian daripada masuknya hingga bahawa masuk kelam malam.
Di riwayatkan daripada nabi A’layaha
Al Salama bahawasanya bersabda ia “Adakah tiada aku khabar akan kamu dengan
saat yang serupa dengan saat syurga dan iaitu saat yang dahulu daripada naik
matahari bayang-bayangnya mamadawada
dan rahmatnya amat dan berkatnya banyak”.
Al Baaba Al Khoamasa Wa Al Arabaa’wana
Faya Zakara Al Hawara
Bermula bab yang keempat puluh lima
pada menyebutkan bidadari. Tersebut di dalam hadis daripada nabi A’layaha Al
Salama bahawasanya bersabda ia telah menjadi Allaha Taa’laya akan segala muka
bidadari daripada empat warna, putih dan hijau dan kuning dan merah. Menjadikan
badannya daripada kamakama dan
kasturi dan ambar dan kafur dan rambutnya daripada sutera dan daripada anak
jari dua kakinya kepada dua lututnya daripada kamakama dan thoyaba. Dan
daripada dua lututnya hingga kepada susunya daripada kasturi dan daripada
susunya hingga lehernya daripada ambar dan daripada lehernya kepada kepalanya
daripada kafur dan jikalau berludah satu kali ludah di dalam dunia ini nescaya
jadilah dunia ini kasturi. Tersurat pada dadanya nama lakinya dan satu nama
daripada beberapa Allaha Taa’laya dan pada tiap-tiap satu tangan daripada dua
tangannya sepuluh gelang daripada emas dan pada anak jarinya sepuluh daripada
cincin dan pada dua kakinya sepuluh gelang daripada permata dan lawalawa.
Dan di riwayat daripada sayadana
A’bada Allaha bana A’baasa radhoya Allaha a’nahamaa bahawasanya bersabda nabi
A’layaha Al Salama bahawasanya di dalam syurga bidadari namanya Al A’yanaa di jadikan daripada empat
perkara daripada kasturi dan kafur dan ambar dan kamakama di a’jayanakan tanahnya dengan air hayat dan sekelian
bidadari a’ashaqo mereka itu bagi
segala lakinya dan jika berludah sekali ludah di dalam laut nescaya tawar air
laut daripada air liurnya. Tersurat atas naharanya “Barang siapa kasih bahawa
adalah baginya seumpama aku maka hendaklah ia beramal dengan taat akan
tuhannya”.
Dan tersebut di dalam hadis daripada
Abana Masaa’wada radhoya Allaha a’naha bahawasanya berkata ia sabda nabi
A’layaha Al Salama bahawasanya Allaha Taa’laya tatkala menjadikan syurga A’dana memanggil ia akan Jibril. Maka
berkata ia baginya “Pergi engkau kepadanya dan engkau lihat kepada barang yang
kujadikan bagi hambaku dan segala waliku”. Maka pergi Jibril berkeliling pada
segala syurga maka melihat kepada satu jariah daripada bidadari daripada
setengah demikian mahligai itu maka tersenyum ia kepada Jibril. Maka terang
syurga A’dana daripada cahaya giginya
dan Jibril sujud maka sangkanya bahawasanya daripada nur Allaha Taa’laya maka
menyeru akan dia oleh jariah itu “Hai Amin Allaha, angkat olehmu kepalamu” maka
mengangkatlah ia akan kepalanya maka melihat Jibril kepadanya maka berkata ia “Sabahaana Allaha yang menjadikan dikau”.
Berkata jariah itu “Ya Amin Allaha, adakah engkau tahu bagi siapa di jadikan
aku” kata Jibril “Tiada tahu”. Berkata ia “Bahawasanya Allaha Taa’laya
menjadikan daku bagi orang memilih akan redha Allaha atas nafsunya”.
Dan atas ini datang pada hadis
bahawasanya nabi A’layaha Al Salama bersabda ia aku lihat di dalam syurga
malaikat memperbuat mereka itu akan berapa mahligai satu bina daripada emas dan
satu bina daripada perak maka bina mereka itu pun demikian juga. Maka tatkala
berhenti mereka itu daripada membina kata aku “Mengapa kamu berhenti daripada
bina”. Kata mereka itu “Sungguhnya telah sempurna nafkah kami” kata aku “Apa
nafkah kamu” berkata mereka itu “Zikir Allaha Taa’laya kerana yang mempunyai
mahligai, zikir ia akan Allaha Taa’laya maka tatkala berhenti ia daripada zikir
Allaha berhenti kami daripada membina akan dia”.
Dan tersebut di dalam hadis tiada jua
seorang hamba Allaha puasa ia akan bulan Ramadhan melainkan mengahwin akan dia
oleh Allaha Taa’laya akan isterinya daripada bidadari di dalam himat daripada
mutiara yang putih yang berongga seperti firman Allaha Taa’laya Hawara
Maqoshowaraata Faya Al Khoyaama berapa bidadari tertutup di dalam himat
dan atas tiap-tiap sarira tujuh puluh hamparan dan bagi tiap-tiap hamparan satu
perempuan dan bagi tiap-tiap perempuan seribu jariah serta tiap-tiap satu
jariah satu talam daripada emas memberi makan akan dia dan lakinya seumpama itu
pula inilah sekeliannya bagi orang yang puasa bulan Ramadhan lain daripda
amalnya yang lain daripada puasa.
Al Baaba Al Saadasa Wa Al Arabaa’wana
Faya Zakara Ahala Al Janata Wa Naa’yama Haa
Bermula bab yang keempat puluh enam
pada menyatakan ahli syurga dan nikmatnya. Tersebut di dalam hadis bahawasanya
di belakang Shoraatho Al Masataqoyama
padang padanya berapa pohon kayu yang baik di bawah tiap-tiap kayu itu dua mata
air yang terpancarlah keduanya daripada syurga. Salah suatu daripada keduanya
pada kanan dan yang satunya pada kiri dan segala mukminin tatkala lalu mereka
itu akan Shoraatho Al Masataqoyama
dan sungguhnya telah berdiri mereka itu daripada kubur dan berdiri mereka itu
kepada hisab dan berdiri mereka itu pada matahari dan membaca mereka itu akan
kitab. Dan lalu mereka itu akan neraka dan datang mereka itu kepada demikian
padang itu meminumlah mereka itu daripada salah satu daripada segala mata air
itu.
Maka apabila sampai air itu kepada
dada mereka itu keluarlah tiap-tiap barang yang adalah pada mereka itu dan ghola dan ghosha dan jasad dan hilang ia daripadanya. Maka apabila tetap air
itu pada perut mereka itu keluarlah tiap-tiap barang yang adalah di dalamnya
daripada fasad dan penyakit dan kencing maka sucilah zahir mereka itu dan batin
mereka itu. Kemudian datang mereka itu kepada a’yana yang lain maka mandi mereka itu di dalamnya maka jadilah
muka mereka itu seperti bulan malam purnama dan baiklah diri mereka itu dan
hati mereka itu dan harumlah jasad mereka itu seperti kasturi. Maka sampailah
mereka itu kepada pintu syurga maka tiba-tiba kelilingnya daripada yaakut yang
merah maka memukul mereka itu akan dia dan berhadap akan mereka itu bidadari
dengan berapa pinggan pada segala tangan mereka itu. Maka keluarlah tiap-tiap
bidadari kepada taulannya maka memasuk ia akan dia dan berkata ia baginya
“Engkau kekasih aku dan aku redha daripada engkau dan aku kasih akan dikau
selama-lamanya” dan masuklah sertanya akan rumahnya. Di dalam rumah itu tujuh
puluh sarira atas tiap-tiap sarira tujuh puluh hamparan dan atas tiap-tiap
hamparan satu bidadari atasnya tujuh puluh pakaian di lihat yang di dalam
betisnya daripada pakaian yang halus dan jikalau bahawasanya satu bulu
perempuan ahli syurga gugur kepada bumi nescaya menerang bagi ahli bumi.
Sabda nabi A’layaha Al Salama pakaian
syurga itu putih cemerlang, tiada matahari dan tiada malam di dalamnya dan
tiada tidur kerana tidur itu saudara mati dan kota syurga tujuh lapis
berkeliling dengan segala syurga. Yang pertama daripada perak dan yang kedua
daripada emas dan yang ketiga daripada zabarjad dan yang keempat daripada
mutiara dan yang kelima daripada dara
dan yang keenam daripada yaakut dan yang ketujuh daripada cahaya yang cemerlang
dan barang yang antara tiap-tiap dua kota perjalanan lima ratus tahun. Dan
adapun ahli syurga maka iaitu Jarada Marada
yakni tiada berbulu, licin sahaja lagi bercelak dua matanya dan bagi segala
laki-laki kumis yang hijau Falaja Baaja
yakni zahir dan bercahaya dan tiadalah yang demikian itu bagi perempuan supaya
membezakan mereka itu daripada laki-laki.
Dan tersebut di dalam hadis
bahawasanya ahli syurga adalah tiap-tiap seorang daripada mereka itu tujuh
puluh pakaian berwarna pada tiap-tiap satu saat tujuh puluh warna dan melihat
ia akan mukanya di dalam muka isterinya dan melihat isteri mukanya di dalam
muka suaminya dan dadanya dan betisnya di dalam dada lakinya dan betis lakinya
tiada berbulu mereka itu dan tiada berhingus mereka itu dan tiada dengan mereka
itu bulu melainkan bulu misainya dan rambut kepalanya dan bulu matanya.
Dan riwayat Abaya Harayaraha radhoya
Allaha a’naha dan demi Allaha Taa’laya yang menurunkan Qoraana atas nabinya bahawasanya ahli syurga itu bertambah
tiap-tiap hari elok dan bagus seperti bertambah mereka itu di dalam dunia muda
dan tua. Di bagi tiap-tiap satu laki-laki kuat seratus laki-laki pada makan dan
minum dan jimak maka mejimak ia akan dia seperti mejimak ia akan ahlinya di dalam
dunia haqoyaa maknanya lapan puluh
tahun tiada mani bagi laki-laki dan perempuan dan tiap-tiap hari mendapat ia
seratus makanan.
Berkata Abana A’baasa radhoya Allaha
a’nahamaa maka apabila memakan wali Allaha daripada buah kayu barang yang di
kehendakinya dan ingin kepada makanan menyuruh Allaha Taa’laya bahawa datangkan
baginya akan makanan. Maka membawalah mereka itu kepadanya dengan tujuh puluh
talam dan tujuh puluh hidang daripada yaakut dan mutiara. Atas tiap-tiap hidang
seribu pinggan daripada emas seperti firman Allaha Taa’laya Yathoafa
A’laya Hama Bashohaafa Mana Zahabawaa Kawaaba Wa Faya Haa Maa Tashatahayaha Ala
Anafasa Wa Talaza Ala Aa’yana Wa Ana Tama Faya Haa Khoaladawana di
keliling atas mereka itu dengan beberapa pinggan daripada emas dan beberapa
gayung dan di dalamnya barang yang di ingin akan dia oleh nafsu dan lazat
dengan dia mata kamu sekelian di dalamnya kekal.
Pada tiap-tiap satu pinggan berapa
warna daripada makanan yang tiada menyentuh akan dia api dan tiada memasak akan
dia oleh tukang masak dan tiada di perbuat akan dia di dalam periuk tembaga dan
lainnya dan tetapi firman Allaha Taa’laya baginya “Ada olehmu” maka adalah ia
dengan tiada penat dan susah. Maka memakan akan dia oleh wali Allaha daripada
demikian pinggan itu barang yang di kehendakinya. Maka apabila kenyang turun
atasnya burung daripada syurga seperti unta pada besarnya maka berdiri ia
dengan sayapnya atas kepala wali Allaha dan berkata ia “Makan olehmu akan
daging yang basah hai wali Allaha. Aku ada bagian-bagian dan aku minum daripada
air Al Salasabayala dan daripada air
kafur dan makan aku daripada kebun syurga”. Maka inginlah wali Allaha kepada
daging demikian burung itu maka menyuruh Allaha Taa’laya bahawa jatuh atas
hidang daripada apa warna menghendaki ia maka jadilah daging bakar. Maka
memakan akan dia wali Allaha daripada dagingnya kemudian kembali pula jadi
burung dengan izin Allaha Taa’laya seperti dahulu. Maka syurga itu tiada habis
makanannya dan jika di makan daripadanya tiada kurang sesuatu bandingnya dalam
dunia.
Qoraana berlajar akan dia manusia
dan mengajar akan dia dan pada hal ia atas halnya tiada kurang suatu
daripadanya. Sabda nabi A’layaha Al Salama bahawasanya ahli syurga makan dan
minum kemudian keluar daripada jasad mereka itu bau seperti bau kasturi dan
demikianlah selama-lamanya. Inilah akhir kitab Daqoaqo Al Akhobaara Faya Zakara Al Janata Wa Al Naara.
Telah selesai daripada menterjemahkan
kitab ini pada dua puluh hari bulan Maharam hari Selasa waktu dahulu sedikit
daripada Zuhur pada hijrah nabi Sholaya Allaha A’layaha Wa Salama tahun seribu
tiga ratus dua belas di dalam negeri Makaha
Al Masharafata.
Yaa Raba Al Arabaaba. Asaalaka Al Najaata Mana Jahanama Daara Al
Hawaana Wa Al A’qoaba. Wa Al Fawaza Ba Al Janata Mahala Al Radhowaana Wa Ba Jamaa’
Al Ahabaaba. Laya Wa Al Masalamayana Wa Matarajama Hazaa Al Kataaba. Mana
Ghoyara Sabaqo A’zaaba. Yaa Karayama Yaa Wahaaba Yaa Manazala Al Kataaba. Wa
Sholaya Allaha A’laya Sayadanaa Mahamada Kalamaa Zakaraha Al Zaakarawana Wa
Ghofala A’na Zakaraha Al Ghoafalawana Wa Radhoya Allaha Taa’laya A’na Ashohaaba
Rasawala Allaha Ajamaa’yana Wa Al Taabaa’yana Lahama Ba Ahasaana Alaya Yawama
Al Dayana Wa Salaama A’laya Al Marasalayana Wa Al Hamada Lalaha Raba Al
A’alamayana Amayana.
Yaqowala
Raajaya Ghofaraana Rabaha Al Masaawaya. Mashohahaha Al Yaasa Yaaqowaba Al
Azaharaya. Al Hamada Lalaha Al Manafarada Ba Jamaalaha Wa Kamaalaha Wa Sholaya
Allaha A’laya Sayadanaa Mahamada Wa Alaha.
Wa Baa’da maka telah sempurna cap
ini kitab yang mustaib yang adalah ia dengan nafasnya Mamatalaya Al Wathoaba pada membicara Nawaara Al Mahamadaya dan ehwal hari kiamat yang di namakan akan
dia Daqoaqo
Al Akhobaara Faya Zakara Al Janata Wa Al Naara.
No comments:
Post a Comment